Citaat03

HC heeft een fantastisch boek gelezen vertelde hij me gisteren.
"Sneeuw" van de nobelprijswinnaar literatuur 2006 Pamuk.
Hij schrijft niet gewoon "het glas staat naast de lege chips-schaal op de tafel", nee hij geeft begint te vertellen over een glas, moeilijk uit te leggen, maar zo mooi geschreven.
Als H verder vertelt en probeert te beschrijven blijkt het hoofdzakelijk over de speciale zinsbouw te gaan.
Pamuk stoeit met onderwerp en gezegde, got it? En doorheen het gesprek herinner ik me een boekje dat bij mijn schoonzus vorige zomer op de salontafel lag: "Zeg maar Judith" van Hubert Lampo.
Ik had daar al bij de eerste zin dezelfde ervaring: zo mooi geschreven. Na het eerste alinea klapte ik het boek dicht en ging wandelen langs het Noordzeestrand.