"Ik ben de sprookjesverteller in je hoofd. Noem mij meddah."
Edgar Hilsenrath
Het sprookje van de laatste gedachte
Uitgegeven bij Amber-Amsterdam, in 1991
Oorspronkelijk: Das Märchen vom letzten Gedanken, München 1989
Citaat is veel gezegd: het is de eerste zin uit het boek.
Op de achterflap lees ik:
"Het sprookje van de laatste gedachte vertelt over de gruwelen die het Armeense volk zijn aangedaan, maar is tegelijkertijd een wonderlijke verzameling verhalen en sagen vol humor, geloof en hoop uit de rijke geschiedenis van de Armeniërs. Het is een indrukwekkend epos over een van de meest veronachtzaamde en wrede episodes in de moderne geschiedenis."
Op de achterflap citeert verder:
"...dit wonderlijke boek is zo waar als alleen een sprookje kan zijn." Ota Filip, Welt am Sonntag
11 november 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
'...dit wonderlijke boek is zo waar als alleen een sprookje kan zijn." Ota Filip, Welt am Sonntag
Dit is een paradox. Een paradox is (Wikipedia) een ogenschijnlijk tegenstrijdige situatie, die lijkt in te gaan tegen ons gevoel voor logica, onze verwachting of onze intuïtie.
De schrijver van "One flew over the Cuckoo's nest" draagt zijn boek op aan "Vik Lovell who told me dragons did not exist, then led me to theis lairs."
Er bestaan er meer natuurlijk...
Niets is zeker, en zelfs dat niet. (Multatuli)
Wees matig in alles, zelfs in de matigheid. (Petronius)
En waarom zijn paradoxen zo boeiend? Waarom verrassen ze ons? Omdat we het mensenleven zelf het best als een paradox omschrijven?
Ik leende van Tomas "Carl Haffners liefde voor remise" (door Thomas Glavinic. Uitgeverij Atlas Amsterdam, Antwerpen 2000.
Oorspronkelijke titel: Carl Haffners Liebe zum Unentschieden).
Dat boek gaat over een geniaal schaakmeester, speelt zich af rond 1900 in Wenen en Berlijn. Het verhaalt de grootsheid én de kleine kantjes van het schaakspel. Het verhaalt de genialiteit én de duistere kantjes van de persoonlijkheid van Carl Haffner.
Dat was zowat wat er in mijn achterhoofd speelde toen ik op het "gastenboek" schreef over de "heksenketels-van-de-menselijke-psyche-en-ziel".
Een heksenketel is een bruisend vat vol borrelende oplosbare én onoplosbare tegenstellingen.
Wie volgt er nog? Of zijn we weer op hol?
Een reactie posten